Κι αν είμ' ΑΝΕΛ μη με φοβάσαι!

Πωπω πάει καιρός που δεν γράφω εδώ, ε;

Δεν ξέρω βέβαια αν έλειψα σε κανέναν, ελπίζω ναι, και αν θέλει κανείς ή καμία να δηλώσει το πόσο τους λείπουν οι αναρτήσεις μου, κάντε το στα σχόλια, σας παρακαλώ δηλαδή, θα χαρώ πολύ! :)

Έγιναν πολλά από την τελευταία μου ανάρτηση (τζάμπα γουάι-φάι πάντως δεν είδαμε!) αλλά φυσικά, μακράν το σημαντικότερο είναι ότι ξεκουμπίστηκε επιτέλους αυτός ο άθλιος θίασος που παρίστανε την κυβέρνηση, και ήρθε επιτέλους μια ελπίδα για κάτι διαφορετικό. Μένει να δούμε αν η ελπίδα μας θα επαληθευθεί, ή θα απογοητευτούμε και πάλι και δεν ξέρω τι στο καλό θα κάνουμε μετά.

Τέλος πάντων, δεν μας φοβάμαι πια, κάτι θα βρούμε, αποδείξαμε επιτέλους ότι μπορούμε να πούμε όχι στον φόβο και να τολμήσουμε να ρισκάρουμε για να αλλάξουμε. Αυτό και μόνο είναι σημαντικό!

Βέβαια, πολύς κόσμος είναι απογοητευμένος ή και εκνευρισμένος από το γεγονός ότι στην νέα κυβέρνηση συμμετέχουν οι ΑΝΕΛ. Ούτε κι εγώ φυσικά είμαι ενθουσιασμένος, αλλά αναγνωρίζω ότι η συνεργασία μαζί τους ήταν μάλλον μονόδρομος, από τη στιγμή που το ΚΚΕ αρνείται και να το συζητήσει καν.

Για να καθησυχάσει πάντως τους φόβους όλων μας, μεγαλοστέλεχος των Ανεξάρτητων Ελλήνων που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμο, προέβη στις παρακάτω δηλώσεις σχετικά με την συμμετοχή τους στην κυβέρνηση: :)

Ο Αρχηγός και το Γουάι-Φάι

Χθες το βράδυ, στην υπέροχη αυτή δημοσιογραφική εκπομπή που ονομάζεται "Ανατροπή", του θαυμάσιου αυτού Έλληνα Δημοσιογράφου (με Δ κεφαλαίο), του Γιάννη Πρετεντέρη, ο Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και κατ'επέκταση της χώρας, μας φανέρωσε το σχέδιό του για την οριστική σωτηρία μας.

Σε ένα χρόνο από σήμερα -συγκινούμαι μόνο που το σκέφτομαι- θα υπάρχει παντού στην χώρα δωρεάν ασύρματο γουάι-φάι! (τό'χει ψάξει!)

Φαντάζομαι καταλαβαίνετε όλοι πόσο σημαντικό ήταν αυτό που ειπώθηκε από τα Πρωθυπουργικά Χείλη (και το Π και το Χ κεφαλαίο) και δεν άντεξα να κρατάω μέσα μου τον θαυμασμό για το πρόσωπό του, οπότε και θα τον εξωτερικεύσω με μερικούς στίχους που μου ενέπνευσε:

Χρόνια Πολλά Μνημόνιο!

Τρία χρόνια Μνημόνιο σήμερα, και όπως όλοι οι Έλληνες, και εγώ το γιορτάζω! Τόσο ευχάριστα πράγματα σπάνια συμβαίνουνε σε μια χώρα άλλωστε!
Και φυσικά, τι εορτασμός θα ήταν χωρίς το σχετικό ποιηματάκι;

Ορίστε λοιπόν! Καλή απόλαυση! :D

ΘΑ 'ΘΕΛΑ ΝΑ 'ΜΟΥΝ ΠΟΙΗΤΗΣ

Είναι καμια δεκαριά θέματα για τα οποία θέλω εδώ και καιρώ να κάτσω και να γράψω. 

Για τα μνημόνια, για τον ρατσισμό, για την πόλωση στην κοινωνία μας που ολοένα διογκώνεται... Αλλά εδώ και κάμποσο καιρό, παρατηρώ μια αδυναμία να συγκεντρώσω την σκέψη μου σε κάτι συγκεκριμένο... Φταίει αυτός ο βομβαρδισμός ειδήσεων (συνήθως δυσάρεστων) από παντού, φταίει το φατσοβιβλίο που σου τρώει τις διαδικτυακές σου ώρες χωρίς να το καταλάβεις... τέλος πάντων δεν αξιώθηκα να γράψω μια ανάρτηση της προκοπής εδώ και άπειρο καιρό. 

Οπότε λέω δεν βαριέσαι, ας γράψω ότι μού'ρθει! Δικό μου είναι το μπλογκ ό,τι  θέλω το κάνω σε τελική ανάλυση, έτσι; :)

Σήμερα λοιπόν το πρωί δεν ξέρω τι μ' έπιασε, και την ώρα που περπατούσα προς την δουλειά, μου 'ρθαν στο μυαλό μερικοί στίχοι που αργότερα τους έκανα ένα πρόχειρο ποιηματάκι. 

Απολαύστε το! :)

Κομψότητας εγκώμιον

Φαίνεται πως τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να καλυτερεύουν, απλά μερικοί καχύποπτοι από εμάς δεν το έχουμε καταλάβει, γιατί ποιος άλλος λόγος θα μπορούσε να υπάρχει, ώστε ο βουλευτής κ. Αμοιρίδης να ασχοληθεί με τα ενδυματολογικά των συναδέλφων του;

Συμφωνώ βεβαίως απόλυτα μαζί του, και αυτά είναι πολύ σημαντικά πράγματα που πρέπει να μας ενδιαφέρουν όλους. Οπότε, του αφιερώνω μερικούς στίχους, με την ελπίδα να εισακουστούν οι παραινέσεις του, και να ομορφύνει η Βουλή μας, να γεμίσει κομψούς και καλοντυμένους βουλευτές, που να μας κάνουν περήφανους όταν τους βλέπουμε στα διεθνή σαλόνια:

Όταν ο Αντώνης συνάντησε την Άγκελα

Μεγάλη μέρα σήμερα για τη χώρα. Η Άγκελα Μέρκελ μας έκανε την τιμή να μας επισκεφτεί. Όλη η χώρα φοράει τα καλά της, στρώνει κόκκινα χαλιά, και την υποδέχεται. Ειδικά ο πρωθυπουργός μας έχει ξεκινήσει τις ετοιμασίες από νωρίς. Όλο αυτό το γιορτινό κλίμα μου έδωσε έμπνευση, και με μεγάλη χαρά μοιράζομαι το πόνημά μου μαζί σας: 

Ωδή στο ΕΥΡΩ

Σε μια κουβέντα στο ΦατσοΒιβλίο σήμερα, σχετικά με το ΕΥΡΩ και κάποιες συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν με αίτημα την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, μου ήρθε έμπνευση για ποιηματάκι, το οποίο μ'άρεσε τελικά αρκετά, και αποφάσισα να το αναρτήσω και εδώ! :)

Ελπίζω να αρέσει και σε σας! :)