Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Ωδή στο ΕΥΡΩ

Σε μια κουβέντα στο ΦατσοΒιβλίο σήμερα, σχετικά με το ΕΥΡΩ και κάποιες συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν με αίτημα την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, μου ήρθε έμπνευση για ποιηματάκι, το οποίο μ'άρεσε τελικά αρκετά, και αποφάσισα να το αναρτήσω και εδώ! :)

Ελπίζω να αρέσει και σε σας! :)

Ωδή στο ΕΥΡΩ


Δε με νοιάζει η ανεργία, και την πείνα την μπορώ
Μόνο αυτό ζητώ θεέ μου, νόμισμά μου το ΕΥΡΩ!

Ας αυτοκτονεί ο κόσμος, κι εγώ ακόμα ας πεινώ
φτάνει μόνο να μη βγούμε απ'τη ζώνη του ΕΥΡΩ!

Και στο δρόμο τους αστέγους γρήγορα τους προσπερνώ
είναι ασήμαντοι ως θυσία αρκεί να'χουμε ΕΥΡΩ!

Και δουλοπρεπής θα γίνω, σα σκουλήκι θα συρθώ
φτάνει οι ισχυροί του κόσμου να μ'αφήσουν να'χω ΕΥΡΩ!

Κι ας βγαίνει πάντα λάθος ό,τι μου'παν για σωστό
κάποτε θα το πετύχουν, πάντως θα'χουμε ΕΥΡΩ!

Και συγκέντρωση θα κάνω, θα κρατάω και ρεσώ
για να δείξω πόσο θέλω να'χω νόμισμα ΕΥΡΩ!


Και Χρυσή Αυγή ενισχύω, που'ναι "κόμμα αδελφικό"
για να ρίχνουνε μπουνίδι σ'όσους διώχνουν το ΕΥΡΩ!


:)

Περιμένω τη γνώμη σας στα σχόλια! (αλήθεια βρε παιδιά, αφήνετε και κανένα σχόλιο, τζάμπα είναι!)

Α, και το απαραίτητο δισκλέιμερ: Άνθρωπος του οποίου την κρίση εκτιμώ, αν και διαφωνούμε σε αρκετά θέματα, μου επισήμανε πως το ποιηματάκι είναι φάουλ, επειδή υπονοεί πως αυτοί που επιθυμούν το ευρώ αδιαφορούν για τα υπόλοιπα. Δεν το πιστεύω επ ουδενί αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι που επιθυμούν διακαώς την παραμονή στο ευρώ, το κάνουν επειδή πιστεύουν πως η εναλλακτική είναι χειρότερη. Το θέμα μου είναι με ρήσεις του τύπου "παραμονή στο ευρώ πάση θυσία". Ε λοιπόν όχι, όχι πάση θυσία!

*Ενημέρωση: Ο τελευταίος στίχος είναι προσθήκη φεϊσμπεκικού φίλου, αλλά επειδή ήρθε σε μήνυμα και όχι σε σχόλιο, υποθέτω πως δεν θέλει να πω το όνομά του. Τον ευχαριστώ πάντως πολύ! :)

6 σχόλια:

  1. Πιστεύω ότι η ανεργία και η πείνα θα είναι πολύ χειρότερες αν βγούμε από το Ευρώ. Τι αποκούμπια για τον κόσμο προβλέπονται από αυτούς που διαφωνούν με το πάση θυσία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το πιστεύω Χρήστο, και ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης το πιστεύει. Απλά είμαι κάθετα ενάντιος με οποιαδήποτε πολιτική επιτείνει την ύφεση. Νομίζω πως δεν αντέχουμε άλλη ύφεση, τουλάχιστον όχι τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Και θεωρώ πως ως χώρα πρέπει να διεκδικήσουμε αυτή την αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής όσο πιο σθεναρά μπορούμε.
      Τα αποκούμπια για τον κόσμο μπορούν να υπάρξουν. Δεν είναι τόσο δυσβάσταχτο το κόστος για να ταΐσεις και να περιθάλψεις στοιχειωδώς τους πλέον εξαθλιωμένους πολίτες του κράτους σου.
      Παρεμπιπτόντως, πέρασα κι από το μπλογκ σου, πολύ καλογραμμένο και στημμένο πολύ όμορφα! :)

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :-)
      Μακάρι να μη μάθουμε ποτέ τι εστί επιστροφή στη δραχμή, αλλά πιστεύω ότι αν γίνει η εξαθλίωση θα είναι σε τέτοιο μέγεθος που το κράτος θα είναι ανήμπορο και (κυρίως) εντελώς ανέτοιμο να στηρίξει τους αδύνατους. Και δε μιλάω για το χειμώνα και τι μπορεί να περιμένει τον κόσμο.
      Ο μόνος τρόπος για να ελαφρύνουν τις απαιτήσεις τους οι δανειστές μας είναι να τους δείξουμε έμπρακτα ότι θέλουμε κάτι να αλλάξει στην Ελλάδα. Να πιάσουμε τη φοροδιαφυγή, να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα, και όλες τις άλλες καραμέλες που πιπιλούν οι πολιτικοί μας αλλά ποτέ δεν κάνουν γιατί φοβούνται να σπάσουν έστω και ένα αυγό.

      Διαγραφή
    3. Χρήστο ποσώς δεν ενδιαφέρει τους δανειστές μας αν αλλάξουμε εμείς κάτι στην Ελλάδα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην θιγεί το τραπεζικό τους σύστημα. Θεωρώ πως οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι χάρη στα μνημόνια θα "μπει τάξη" στο κράτος μας, πλανώνται πλάνη οικτρά.
      Στο κράτος θα μπει τάξη μόνο αν το αποφασίσουμε μόνοι μας, μόνο αν ψηφίσουμε κάποιον που έχει σκοπό να βάλει τάξη, να αλλάξει πράγματα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν άφθονο χρόνο να μας δείξουν αν έχουν τέτοια διάθεση.
      Δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου κανένας φόβος από μεριάς των πολιτικών μας να σπάσουν αυγά. Απλά δεν θέλουν να σπάσουν τα δικά τους. Προτιμούν να σπάσουν του φτωχού Έλληνα. Τα μέτρα για κατάργηση της μετενέργειας, μείωση του βασικού μισθού, πάρθηκαν χωρίς δισταγμό, και μάλιστα αναδρομικά. Όπου δεν θίγεται το πελατειακό σύστημα, στο οποίο βασίζουν την ύπαρξή τους, τα μέτρα παίρνονται ακαριαία και χωρίς ίχνος συστολής.
      Στα μόνα μέτρα που υπολογίζουν το "πολιτικό κόστος" είναι αυτά που θίγουν το φαύλο κομματοκρατικό σύστημα που έχουν στήσει με τόσο... κόπο και φροντίδα τόσα χρόνια τώρα.

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Ένα μόνο αποζητάω πιο πολύ κι απ'το ΕΥΡΩ,
      να'χω απ΄το Ιμμοράκι σχόλιο ενθαρρυντικό! :)

      Ευχαριστώ πολύ πολύ!! :D

      Διαγραφή